Verslag ANGSAW Bijeenkomst 6 okt 2011

Verslag van een betrokken bewoner ANGSAW bijeenkomst 6 oktober 2011
Hotel NH Galaxy – Distelweg

[bg|2011-10-06_fotos_angsaw_avond_1b]

 


Verslag van een betrokken bewoner ANGSAW bijeenkomst 6 oktober 2011
Hotel NH Galaxy – Distelweg

[bg|2011-10-06_fotos_angsaw_avond_1b]

 


Wat blijft hangen na deze avond is ten eerste dat het stadsdeel – hier vertegenwoordigd door Kees Diepeveen – geen visie heeft laten horen. Heeft zij die niet, dan? Opmerkelijk. Wel is duidelijk dat de gemeente steeds minder instrumenten heeft om de leiding te nemen en te bepalen hoe de Van der Pekbuurt er straks uit moet zien, en voor wie de buurt bedoeld is. De woningcorporaties hebben steeds meer het heft in handen als het gaat om het aanbod van de woningen en de verdeling daarvan. De gemeente hobbelt erachteraan als het gaat om het toewijzen van de woningen.
Ten tweede is er een grof plan van Ymere. Hier is al sprake van nieuwbouw, bloksgewijze renovatie / nieuwbouw, en is er ruimte voor 50% sociale huurwoningen. Met dit plan zouden ruim 700 woningen onttrokken worden aan die sociale huursector terwijl er op dit gebied al een tekort is en er zeker voor Amsterdam Noord juist behoefte is aan deze soort woningen.
Hein de Haan, en ook Harry van den Berg van ANGSAW, roepen de bewoners op zich te laten horen. Er was natuurlijk al de bewoners-enquête van 2007. Uit alle geluiden van de laatste jaren wordt wel duidelijk dat er grofweg 3 soorten bewoners zijn: a. de mensen die graag willen blijven, onder te verdelen in mensen die kiezen voor een lage huur en simpele woningverbetering, en mensen die grotere woningen willen met ingrijpender renovatie; b. mensen die graag weg willen, wat via stadsvernieuwingsurgentie bij renovatie mogelijk kan worden, maar waar wel opgemerkt moet dat betaalbare woningen steeds schaarser worden; en c. een derde groep mensen voor wie het niets uitmaakt, of in elk geval laat een groep bewoners zich niet horen in deze. De huurdersvereniging kan misschien een visie neerleggen met als uitgangspunt deze drie groepen?
De huisvuil-kwestie is typisch iets voor de brede visie, maar kan natuurlijk ook morgen al worden aangepakt, en dan voor heel Amsterdam.

Er zullen nog een aantal bijeenkomsten nodig zijn voor er vooruitgang geboekt wordt m.b.t. de toekomst van de Van der Pekbuurt. ANGSAW geeft hierbij in het slotwoord aan dat het vertrouwen tussen politiek, Ymere en bewoners ver te zoeken is. Een positieve, creatieve discussie is nodig. De financiële crisis is op dit moment nog een belangrijke extra factor.

 
[bg|2011-10-06_fotos_angsaw_avond_4]

 

Een kleine 100 mensen waren aanwezig bij de bijeenkomst die ANSAW organiseerde waarin de toekomst van de Van der Pekbuurt centraal staat. ANGSAW is de afkorting van Amsterdam Noord, Groene Stad aan het Water. Zij zet zich in voor buurten waar problemen zijn. Voor de Van der Pekbuurt organiseren zij deze bijeenkomst, waarin inleidend spreker Harry van den Berg oproept om snel te komen tot een duidelijke breed gedragen visie op de toekomst van de Van der Pekbuurt.
Hij geeft aan dat de buurt de laatste 10 jaar in de lift zit, maar dat er naar zijn mening een omslag dreigt en een negatieve spiraal ontstaat. Reden hiervoor noemt hij hier de besluiteloosheid van Woningcoorporatie Ymere en de politiek in Amsterdam Noord. Hij roept alle betrokkenen, inclusief de bewoners, op om snel te komen tot die breed gedragen visie.
Onder de aanwezigen ook veel bewoners. Zij vormden ongeveer de helft van de aanwezigen, naast mensen ‘uit het vak’: politici, beleidsmakers en mensen met kennis van zaken, en mensen van Ymere.

 
[bg|2011-10-06_fotos_angsaw_avond_2]

 

Een van de sprekers was Carol Schade, auteur van het boek ‘Jan Ernst Van der Pek pionier van de volkshuisvesting’ . Van der Pek heeft van grondplan tot afbouw de centrale figuur is geweest bij de tot standkoming van de buurt. Carol Schade vertelt anekdotisch over het grote sociale hart van Van der Pek die niet alleen woningen tekende als architekt, maar veel verder keek naar het grotere geheel van de buurt en de mensen die er moesten gaan wonen, met alle voorzieningen die daarbij nodig zijn, zoals winkels en ontmoetingsplaatsen. Juist hier ligt het belang van een unieke persoon die een unieke wijk realiseerde als entree van Amsterdam Noord, waar in die tijd slechts braak liggend land was. Van der Pek had een visie uitgaande van sociale woningbouw, en realiseerde die!

Een tweede spreker was Bonnie Alberts, projectmanager Van der Pekbuurt bij de renovatieronde van 1984 (begin plannen) tot 1992 (einde woningverbeteringen). Zij geeft aan dat er in die periode aandacht was voor de sociale waarde van deze buurt, voor het beginsel van sociale woningbouw hier, en dat die behouden moest blijven. Met veel cijfers laat zij zien hoe in deze periode panden grondig werden verbeterd, waarbij de negatieve gevolgen voor de bewoners redelijk binnen de perken zijn gebleven.

Hein de Haan is docent stedelijke vernieuwing aan de TU Delft en architect. Als architect was hij betrokken bij een aantal grotere projecten waar sociale woningbouw-woningen gerenoveerd werden. Zijn verhaal benadrukt dat het mogelijk is de kosten binnen de perken te houden, en de ‘overlast’ voor de bewoners tot een minimum beperkt kan blijven: geen wisselwoning, maar direct doorverhuizen naar de definitieve woning bijvoorbeeld. Hij benadrukt ook dat bewoners zich moeten laten horen en veel voor elkaar kunnen krijgen. Bewoners moeten niet over zich laten lopen en maar accepteren wat een woningcorporatie hen als plan voorlegt. Het gaat over hun huizen, daar mag en kan best naar geluisterd worden. Veel visie vanuit Hein de Haan, vanuit een heleboel ervaring, en met een bevlogen positieve geest! Inspirerend.

 
[bg|2011-10-06_fotos_angsaw_avond_3]

 

Kees Diepeveen is stadsdeelbestuurder namens Groen Links en is portefeuillehouder ruimtelijke ontwikkeling voor de Van der Pekbuurt. Ook al in de vorige bestuursperiode van Amsterdam Noord. Als zodanig is hij ook gesprekspartner van Ymere en de Huurdersvereniging. Hij geeft aan dat het belangrijk is tot een bredere visie te komen, waarin woningverbetering, voorzieningen als winkels en bibliotheek, het parkeren, en het verbeteren van de riolering en afwatering voor de buurt worden opgenomen. Het verbinden van Overhoeks en de Van der Pekbuurt is hier deel van. De hoge waterstand is een probleem voor de woningen in de buurt.
Helaas heeft hij weinig invulling voor een visie, waar juist de politiek van Amsterdam Noord een masterplan zou kunnen neerleggen waarmee sturing gegeven wordt aan de renovatieronde waar de buurt nu voor staat. De plannen voor winkelcentrum Mosplein gaan wegens de financiële crisis niet door. Het zal weer even duren voor er weer nieuwe, wel haalbare plannen zijn.

Ron Onverzaagt, regiodirecteur van Ymere en centrale figuur m.b.t. de plannen die Ymere voor de buurt ontwikkeld.
Tot op heden vraagt de Huurdersvereniging steeds weer naar een visie van Ymere, over duidelijkheid over de plannen voor de buurt. Dit werd nooit duidelijk. Nu werd er een tip van de sluier opgelicht, waarbij vooral de eerste en de laatste dia opvielen. De eerste dia was er een waar het vuil hoog opgestapeld rondom de vuilcontainers lag. Hierbij een verhaal dat het met de buurt droevig gesteld is en er echt sprake is van een achterstandswijk. Ondernemers zijn niet geïnteresseerd om in de wijk een winkel te beginnen. Ymere ‘subsidieert’ dan maar winkelruimte om te zorgen dat ze niet leeg staan. Er wordt niet gesproken over de prijs per vierkante meter die winkelruimte kost of moet kosten.
De laatste dia toont een huidig huizenblok, met daarnaast de geplande nieuwbouw. Lees dit goed: de geplande nieuwbouw. Getekend en wel, dus zo ver is het in elk geval wel al doorontwikkeld. Belangrijk uit het verhaal van Ron Onverzaagt is dat kleinschalig opknappen van de buurt niet voldoet, vanwege slechte funderingen en anderszins slechte staat van de woningen. Dit is nu duidelijk geworden als uitslag van de technische onderzoeken van de proefblokken in het onderzoeksgebied. Hij geeft aan dat Ymere zich hier behoorlijk vergist heeft bij het opstellen van het Sociaal Plan 2007 voor de proefblokken, waar vrijwillige deelname en pandsgewijze aanpak uitgangspunt was. De slechte kwaliteit van de woningen vereist direct al een grondige aanpak, die in elk geval bloksgewijs moet plaatsvinden. Het tweede aspect dat naar voren werd gebracht was dat Ymere gaat voor 50% vrije sector huurwoningen en koopwoningen, en 50% woningen voor de sociale huursector. Meer duurdere woningen in de buurt zou zorgen voor gedifferentieerdere bewoners en daarmee een betere buurt.

 
[bg|2011-10-06_fotos_angsaw_avond_4]

 

Bewoners lieten van zich horen in de korte gesprekjes tussen de sprekers door, en in de vragenronde nadat de sprekers waren geweest.
Een bewoner maakte zich ernstig zorgen over de nieuw ingestelde inkomensgrens van 33.614 euro per jaar. Als je hierboven zit mag je vanaf nu niet meer naar een woning die valt onder sociale huur. Wat dan? Dit is nog een landelijk probleem, en er zijn nog geen oplossingen.
Vuil op straat was ook een kwestie, waarvan de een zegt dat het veel beter geworden is, een ander juist het tegendeel aangeeft, en een derde persoon vraagt wat mensen beweegt om een complete inboedel gewoon bij de vuilcontainers neer te leggen waar het dan weken kan blijven liggen. Iets wat regelmatig gebeurt. We kunnen ons hierbij natuurlijk afvragen of dit niet ook in andere delen van Amsterdam voorkomt.
Uit de reactie van bewoners blijkt dat er mensen waren die geïnteresseerd zijn over wat er met de buurt en hun huis gaat gebeuren. Er spraken mensen die graag willen blijven wonen of willen terugkeren in de buurt.
Een aanwezige bewoner vraagt zich af waarom de woningen zoals ze zijn niet te koop worden aangeboden aan de huidige bewoners, iets wat volgens deze bewoner vaker gewenst is.
Een mevrouw merkte op dat Ymere de huidige bewoners liever maar ziet vertrekken. Zij vraagt waarom Ymere niet juist trots zou kunnen zijn op het behoud van sociale huurwoningen in de Van der Pekbuurt en wat zij daarmee voor Amsterdam zou betekenen. Een van de opmerkingen waarvoor applaus uit de zaal kwam.
Tot slot noem ik hier een aanwezige die opmerkt niets nieuws te hebben gehoord deze avond: veel bekende gegevens, weinig nieuwe visie. Jammer, want deze avond was juist bedoeld om te oriënteren op een visie op de toekomst van de buurt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *